Najpopularniejsze leki dla dzieci z ziołowej apteczki domowej

Najpopularniejsze leki dla dzieci z ziołowej apteczki domowej

   Wiele jest ziół, prostych naturalnych kuracji, które działają stosunkowo łagodnie, i które z dobrym skutkiem można stosować u dzieci w każdym wieku.

NA PODSTAWIE: Ziołowa apteczka na dziecięce choroby ZOBACZ>>> 

   Herbatki z melisy i lipy

   Przede wszystkim warto mieć zawsze w domowej apteczce melisę i lipę. Te dwie herbatki serwuje się dzieciom przy nerwowości, bezsenności, drażliwości, niepokojach, lękach, w sytuacjach stresowych. Podobne zastosowanie ma herbatka z rumianku, którą również podaje się przy dolegliwościach żołądkowych, biegunkach, bólach głowy, gorączkach. Dzieci mogą również pić herbatki z nagietka, mięty pieprzowej, pokrzywy, zwłaszcza dla wzmocnienia i poprawy obrazu krwi.

   Anyżek i koper na trawienie

   Przy kłopotach z trawieniem doskonały jest anyżek, koper włoski; podaje się napary albo odwary. Przy biegunkach bardzo skutecznym lekiem są suszone owoce czarnej jagody. Można je podawać dzieciom do żucia albo przyrządzać z nich odwary i napary.

   Len na zaparcia

   W dziecinnej domowej apteczce ziołowej powinny znaleźć się również nasiona lnu, doskonałe na zaparcia oraz dolegliwości dróg oddechowych, owoce dzikiej róży, czyli witaminowa bomba, owoce maliny, dziurawiec, nasiona z dyni, jako profilaktyka przeciw różnorakim robaczycom.

   Kleik dobry na każdą chorobę

   Gorączka u dziecka może sygnalizować przeziębienie lub początek jakiejś typowej choroby dziecięcej. Niezależnie od tego, jak będzie wyglądać dalsza kuracja i jaki to będzie rodzaj schorzenia, dziecko wypada położyć do łóżka i nie karmić na siłę. Łagodna dieta, np. kleik jęczmienny, świeże owoce, warzywa, zaś do picia soki z warzyw i owoców oraz herbatki ziołowe, na pewno ułatwią organizmowi pokonanie choroby. Nigdy jednak nie należy karmić dziecka na siłę, bo to więcej przyniesie szkody niż pożytku. Podawać warto natomiast napoje. Korzystne i kojące działanie mają m.in. napary z kwiatów rumianku.

   Maliny z lipą na gorączkę

   Dla wywołania potów najlepsza jest herbatka z malin i lipy, albo malin, lipy i kwiatów czarnego bzu. Wszystkie składniki zmieszać w równych porcjach.

   Łyżkę lub łyżeczkę ziół w zależności od wieku dziecka zalać szklanką wrzątku. Wypić małymi łykami. Jeżeli gorączka jest wysoka, można schłodzić dziecko, przykładając do nóg i stóp chłodne, ale niezbyt zimne kompresy z wody z dodatkiem odrobiny soku z cytryny lub octu winnego.

   Przecier z marchwi na biegunki

   Przy biegunkach skutecznym lekiem jest zmiana diety. Odstawić warto inne pokarmy i podawać tylko przeciery z marchwi, ale najlepiej wiadomego pochodzenie z upraw ekologicznych albo własnego ogródka nienawożonego chemicznie. Kilka marchwi ugotować i przetrzeć dokładnie. Rozcieńczyć 2–3 szklankami wody przegotowanej, dodać odrobinę soli gruboziarnistej, ale nie jest to konieczne. Przechowywać w chłodnym miejscu w lodówce i podawać przez całą dobę. Po ustąpieniu biegunki podawać przecier na przemian z mlekiem. Dieta marchwiowa korzystna jest również przy owsikach i glistach.

   Przy biegunkach pomocny bywa łagodny odwar z owoców czarnych jagód albo odwar z czarnych jagód i kwiatów rumianku. Odwar z owoców czarnych jagód można także dodać do marchwi. Pomaga również przecier z surowych jabłek, kleik z ryżu, najlepiej brązowego, niełuskanego, puree z ziemniaków.

   Wyciąg na kaszel

   Przy podrażnieniu gardła, dróg oddechowych, kaszlu pomocne są napary i odwary zawierające dużo śluzu. Warto więc podawać do picia herbatki z lipy, wyciągi wodne z korzenia prawoślazu. Łyżkę rozdrobnionych korzeni zalać szklanką wody. Odstawić na kilka godzin. Odcedzić, dosłodzić miodem. Podawać dzieciom co 2–3 godziny po łyżce, mniejszym dzieciom po łyżeczce. Korzeń prawoślazu można zmieszać w równych proporcjach z owocem kopru włoskiego i owocem anyżu. Łyżkę rozdrobnionej mieszanki zalać szklanką wrzątku. Gotować kilka minut pod przykryciem na małym ogniu. Odcedzić. Dosłodzić miodem. Dodawać po łyżce lub łyżeczce (zależnie od wieku) kilka razy dziennie po posiłkach.

   Odwar wzmacniający

   Po kuracjach silnymi lekami farmaceutycznymi bardzo ważne jest wzmocnienie organizmu. Wtedy bardzo pomocne mogą okazać się dzika róża oraz pokrzywa. Zmieszać równe części owoców róży i liści pokrzywy. Dwie łyżki mieszanki zalać szklanką wrzątku. Odstawić. Gotować na małym ogniu, pod przykryciem, nie dopuszczając do wrzenia przez kilka minut. Odcedzić, dosłodzić łyżką miodu lipowego lub wielokwiatowego. Podawać dzieciom młodszym po 1–2 łyżeczki 2–4 razy dziennie, starszym po 1–2 łyżki. Odwar wzmacnia również odporność na infekcje.

   Uwaga. Znacznie obszerniej i szczegółowo na temat diety, wzmacniania odporności i kuracji z różnych dolegliwości przeziębieniowych pisałem w tomie I poradnika. NA PODSTAWIE: Ziołowa apteczka na dziecięce choroby ZOBACZ>>> 

Praktyczna encyklopedia ziół

Praktyczna encyklopedia ziół 

Zioła i ich właściwości lecznicze od dawien dawna były ośrodkiem zainteresowania ludzi. Praktyczne wykorzystanie wiedzy o roślinach leczniczych, jest sposobem leczenia, które może zastąpić lub wspomóc medycynę konwencjonalną.

Książka ta jest praktycznym informatorem o leczniczych właściwościach ziół i sposobach ich przyrządzania, ułatwiając czytelnikom wiedzę o zastosowaniu ziół w poszczególnych dolegliwościach. Podane są również wskazówki dotyczące uprawy, zbierania i suszenia ziół. ZOBACZ>>>

Rośliny przeciwstresowe i przeciwdepresyjne

Rośliny przeciwstresowe i przeciwdepresyjne
Odmładzające zioła. Twój sposób na witalność idługowieczność. Zobacz całość>>>

Stres jest reakcją naszego organizmu na trudną sytuację. Już przed wiekami ludzie nauczyli się wyzwalać w sobie odpowiedź na silny stres, reagując atakiem lub ucieczką, co pozwoliło im przetrwać.
W przypadku nadmiernego poziomu stresu nadnercza wydzielają duże ilości hormonów – epinefryny lub adrenaliny, które wzmacniają mechanizmy obronne organizmu. Serce zaczyna wtedy bić szybciej, ciśnienie wzrasta, mięśnie napinają się, a źrenice oczu rozszerzają.
Ciężkie choroby, śmierć kogoś bliskiego, utrata partnera lub pracy może również doprowadzić do dysfunkcji fizycznej lub psychicznej, uniemożliwiającej podjęcie najzwyklejszych decyzji – jak zrobić zakupy, w co się ubrać i jak załatwić sprawy zawodowe.
Niektórzy ludzie pod wpływem stresu zupełnie się załamują, inni reagują zwiększoną mobilizacją. Wiąże się to z osobistym stosunkiem do życia.
Ciągły, długotrwały stres zmniejsza stopniowo siły obronne organizmu, powoduje przewlekłe zmęczenie oraz utratę apetytu lub odwrotnie – nadmierne łakomstwo (tzw. zajadanie stresu). Towarzyszą mu często bóle głowy, bezsenność, zaburzenia trawienia, a także bóle krzyża i kręgosłupa. Najczęstszymi objawami psychicznymi są: niepokój, uczucie złości, zamknięcie się w sobie, pesymizm oraz zaburzenia koncentracji.
Poczucie zagrożenia i bezcelowości swojego działania może prowadzić do depresji. Obniżają się przy tym reakcje obronne organizmu i wtedy zwiększa się podatność na różne choroby, zwłaszcza na chorobę wrzodową żołądka, cukrzycę, astmę, nadciśnienie tętnicze, migrenowe bóle głowy, a nawet nowotwory. Temu stanowi towarzyszą zwykle nagłe zmiany nastroju, niechęć do nawiązywania kontaktów z otoczeniem i spowolnienie ruchowe.
Stres występuje w sytuacji, kiedy zachodzi dysproporcja pomiędzy określonymi dążeniami a możliwością radzenia sobie z nimi. Bardzo stresujące są niektóre zawody, problemy finansowe, brak poczucia bezpieczeństwa, żałoba lub rozwód, a także choroba, samotność, ból lub inne czynniki emocjonalne. Efektem końcowym jest kumulowanie się tych wszystkich czynników, a każdy człowiek ma określone granice tolerancji stresu. Diagnoza stresu polega na rozpoznaniu i zrozumieniu objawów fizycznych i psychicznych. Psychologowie używają różnych testów do zidentyfikowania stresujących wydarzeń. Bierze się w nich pod uwagę wiele czynników stresogennych nie tylko negatywnych, ale i pozytywnych.
Nie powinno się przy tym trwać w przekonaniu, że ze stresem każdy musi poradzić sobie sam. Problemy pozornie nie do rozwiązania może pomóc rozwikłać druga życzliwa osoba. Może to być psycholog, terapeuta, ksiądz czy przyjaciel.
Jeżeli wiemy, że reakcje stresowe występują z powodu konkretnej sytuacji, lekarz może czasowo przepisać leki uspokajające. Taka terapia jest bardzo skuteczna pod warunkiem, że trwa krótko, ponieważ długie leczenie farmakologiczne może prowadzić do uzależnienia.
Bardzo skutecznym sposobem zapobiegania stresom są lecznicze kąpiele, które mogą być wykonywane w domu. Należy zanurzyć się na 10–12 minut w bardzo gorącej wodzie, w której uprzednio trzeba rozpuścić pół szklanki soli kuchennej albo morskiej i dodać ulubiony olejek do kąpieli (najlepiej pomarańczowy).
W redukowaniu skutków stresu bardzo pomocny jest również olejek z kwiatów lawendy, którego 5–6 kropli można dodać do kąpieli. Można również 2–3 kroplami tego olejku zwilżyć chusteczkę i wdychać go od czasu do czasu.
ZOBACZ CAŁOŚĆ: Odmładzające zioła. Twój sposób na witalność idługowieczność. Zobacz całość>>>

Zioła obniżające ciśnie­nie krwi

Ciśnie­nie tętni­cze krwi to na­cisk, jaki wy­wie­ra krew na ścianę tętni­cy, przepływając przez na­czy­nia. Po­dob­nie jak po­wie­trze w opo­nie krew wypełnia tętni­ce do pew­nej objętości. Zbyt wy­so­kie ciśnie­nie krwi za­graża zdro­wym tętni­com.   Wy­nik po­mia­ru ciśnie­nia tętni­cze­go krwi składa się z dwóch liczb. Pierw­sza – większa – wyraża ciśnie­nie skur­czo­we, czy­li naj­większą siłę, z jaką ser­ce tłoczy krew. Dru­ga – mniej­sza – ozna­cza ciśnie­nie roz­kur­czo­we, czy­li ciśnie­nie pa­nujące w tętni­cach pod­czas napełnia­nia ser­ca krwią przed następnym skur­czem.  Pra­widłowe ciśnie­nie krwi w ciągu życia sta­le się zwiększa – od około 90/60 po uro­dze­niu do około 120/80 u oso­by do­rosłej. Ciśnie­nie prze­kra­czające war­tość 140/90 pod­czas co naj­mniej dwóch po­miarów uważa się za nie­pra­widłowo wy­so­ki i określane jest jako nad­ciśnie­nie. Oso­by z nad­ciśnie­niem wy­noszącym 200/120 wy­ma­gają bezzwłoczne­go le­cze­nia.   Utrzy­mujące się nad­ciśnie­nie zmu­sza ser­ce do pra­cy po­nad jego siły. Po­nad­to na sku­tek uszka­dza­nia na­czyń krwio­nośnych może dojść do uszko­dze­nia mózgu, oczu i ne­rek. Z tych względów nad­ciśnie­nie jest na­zy­wa­ne „ci­chym zabójcą”, po­nie­waż rzad­ko daje ja­kie­kol­wiek ob­ja­wy, na­wet wte­dy, gdy już wyrządzi poważne szko­dy w or­ga­ni­zmie.  Po­zo­sta­wio­ne bez le­cze­nia może do­pro­wa­dzić do za­bu­rzeń wi­dze­nia na sku­tek obrzęku ner­wu wzro­ko­we­go lub krwa­wień do siatkówki, a także do zawału mięśnia ser­co­we­go, uda­ru mózgu i in­nych grożących śmier­cią zmian, w tym do nie­wy­dol­ności ne­rek.   Nad­ciśnie­nie może także wywołać za­sto­inową nie­wy­dol­ność ser­ca – po­wszech­ne scho­rze­nie u osób star­szych, po­wo­dujące trud­ności w od­dy­cha­niu.  Aż u 95% cho­rych z nad­ciśnie­niem nie uda­je się usta­lić jego przy­czyn. Ten typ nad­ciśnie­nia określa się jako nad­ciśnie­nie pier­wot­ne. Przy­pad­ki nad­ciśnie­nia, których przy­czynę można usta­lić, na­zy­wa się nad­ciśnie­niem wtórnym. Najczęstszą przy­czyną nad­ciśnie­nia wtórne­go są cho­ro­by ne­rek. Wywołują je także niektóre typy no­wo­tworów lub inne scho­rze­nia po­wo­dujące wy­dzie­la­nie w nad­ner­czach nad­mier­nych ilości hor­monów, które pod­noszą ciśnie­nie krwi.
Na nad­ciśnie­nie pier­wot­ne duży wpływ ma styl życia. Bar­dzo dokład­nie zba­da­no związek między nad­ciśnie­niem a spożyciem soli. Miesz­kańcy północ­nych wysp japońskich spożywają więcej soli na osobę niż ja­ka­kol­wiek inna po­pu­la­cja na świe­cie. U nich właśnie za­ob­ser­wo­wa­no naj­większą za­pa­dal­ność na nad­ciśnie­nie. I prze­ciw­nie – w re­jo­nach, gdzie nie do­da­je się soli do po­karmów, za­sad­ni­czo nie występują za­cho­ro­wa­nia na nad­ciśnie­nie pier­wot­ne. Do in­nych czyn­ników sprzy­jających po­wsta­wa­niu nad­ciśnie­nia krwi jest otyłość, cu­krzy­ca i stres, a także nie­dobór po­ta­su, wap­nia i ma­gne­zu oraz brak ak­tyw­ności fi­zycz­nej i długo­let­nie pi­cie al­ko­ho­lu.   Mimo że wie­lu cho­rych przez długi okres nie od­czu­wa skutków nad­ciśnie­nia, w miarę upływu cza­su po­ja­wia się szum w uszach, za­wro­ty głowy i tępy ból w tyl­nej jej części. Ob­ser­wu­je się również tzw. mrocz­ki w po­sta­ci drob­nych ubytków w ob­sza­rze pola wi­dze­nia.   Do­le­gli­wości te po­ja­wiają się w sy­tu­acjach stre­so­wych oraz przy gwałtow­nych zmia­nach po­go­dy.  Cho­rzy z nad­ciśnie­niem wy­ma­gają sys­te­ma­tycz­nej opie­ki le­kar­skiej, a roz­poczętego le­cze­nia nie po­win­no się prze­ry­wać na­wet w sy­tu­acji, kie­dy ciśnienie powróci do nor­my. Powrót ten uzy­sku­je się bo­wiem dzięki za­sto­so­wa­niu określo­nych leków i z chwilą prze­rwa­nia le­cze­nia może nastąpić po­now­ny jesz­cze wyższy wzrost ciśnie­nia.   Wśród pre­pa­ratów far­ma­ko­lo­gicz­nych obniżających ciśnie­nie krwi pokaźną część sta­no­wią środ­ki roślin­ne. Do su­rowców roślin­nych, których re­gu­lar­ne sto­so­wa­nie wyraźnie obniża ciśnie­nie krwi, należą: kłącza perzu (43), kora kru­szy­ny (28), ko­rze­nie mnisz­ka (35), kwia­to­sta­ny głogu (15), liście borówki czer­ni­cy (4), liście me­li­sy (32), liście po­ziom­ki (48), morsz­czyn pęche­rzy­ko­wa­ty (36), owo­ce róży dzi­kiej (55), zie­le fiołka trójbarw­ne­go (14), zie­le je­mioły (18), zie­le ruty (58), zie­le ser­decz­ni­ka (59), zie­le skrzy­pu (61).
ZOBACZ CAŁY PORADNIK: Odmładzające zioła. Twój sposób na witalność idługowieczność>>>

Rośliny przeciwmiażdżycowe

Miażdżyca jest chorobą tętnic. Charakteryzuje się ogniskowym gromadzeniem w ścianach naczyń krwionośnych złogów cholesterolu, soli wapnia, a także zlepków komórek zwanych piankowatymi. Wytwarza się wtedy tzw. ognisko miażdżycowe (blaszka miażdżycowa), które zwęża światło tętnic i hamuje przepływ krwi.

W efekcie tkanki otrzymują mniej krwi, a więc mniej tlenu, co powoduje niedotlenienie poszczególnych narządów, niebezpieczne zwłaszcza w przypadku serca lub mózgu. Skupiska cholesterolu nagromadzone w ścianach tętnic aktywizują procesy krzepnięcia krwi (we krwi pojawia się dużo płytek, które biorą udział w tworzeniu skrzepu), co stopniowo może doprowadzić do wytwarzania w naczyniach skrzepów całkowicie blokujących przepływ krwi.

Dochodzi wówczas do martwicy tkanek zaopatrywanych w krew  następstwem zaburzeń ich przewodzenia na skutek różnorodnych zmian chorobowych w mięśniu sercowym.

W każdym przypadku niedomagań układu krążenia właściwe rozpoznanie i leczenie powinien ustalić lekarz. Medycyna naturalna, w tym leki roślinne, wspomaga leczenie klasyczne. Do środków roślinnych należą: korzenie kozłka lekarskiego (27), ziele serdecznika (59), kwiatostany i owoce głogu (15), cebule czosnku (11) i owoce róży (55).

 ZOBACZ CAŁOŚĆ: Odmładzające zioła. Twój sposób na witalność idługowieczność>>>

Ziołowe przeciwutleniacze

Tlen jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pierwiastków na kuli ziemskiej, a związek tlenu z wodorem i powstanie środowiska wodnego to początek organizmów żywych. Bez dostępu do tlenu człowiek może przeżyć tylko kilka minut, ale w wyniku licznych obserwacji stwierdzono, że ten „życiodajny tlen” może być również niebezpieczny dla roślin, zwierząt i ludzi. Dzieje się tak w warunkach podwyższenia stężenia i ciśnienia tlenu. Wyniki wielu badań wskazują, że toksyczność tego pierwiastka pojawia się, kiedy w komórce powstają formy tlenu nazywane wolnymi rodnikami.

Wolnym rodnikiem jest cząsteczka chemiczna zawierająca jeden lub więcej niesparowanych elektronów. W organizmie człowieka wolne rodniki powstają w czasie procesu oddychania oraz reakcji enzymatycznych i autooksydacji różnych cząstek biologicznych.

W warunkach homeostazy (stanu równowagi) organizmu wolne rodniki ulegają degradacji albo wchodzą w dalszy łańcuch przemian biochemicznych i ich toksyczne działanie jest zablokowane.

Jednak w przypadku, kiedy następuje wzrost tworzenia się wolnych rodników i brakuje bariery obronnej w postaci związków antyutleniających, organizm jest narażony na ich toksyczne działanie.

Każdy nadmierny bodziec, przyspieszający przemianę materii i tym samym zwiększający stężenie i aktywność wolnych rodników, doprowadza do wyczerpania się przeciwutleniaczy, co grozi niekontrolowanym gromadzeniem, a nawet lawinowym powstawaniem wolnych rodników, które działają toksycznie na komórki i tkanki.

Powstawanie w nadmiernej ilości wolnych rodników, które wymykają się spod kontroli mechanizmów obronnych, jest początkiem rozwoju wielu schorzeń. Na podstawie wyników licznych badań stwierdzono, że skutkami destrukcyjnego działania wolnych rodników na organizm są: niedokrwienna choroba serca, miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, niektóre postacie otyłości, starzenie się organizmu, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera i przewlekłe choroby zapalne (m.in. zapalenie stawów). Oprócz wolnych rodników wytwarzanych wewnątrz organizmu na człowieka działają również rodniki powstałe w środowisku zewnętrznym, np. dym papierosowy, w którym stężenie wolnych rodników jest ogromne. Działanie wolnych rodników pobranych z dymem jest w układzie oddechowym bezpośrednie i natychmiast zaczyna się proces niszczenia struktur DNA, białek i lipidów.

Wolne rodniki tworzą się także pod wpływem działania promieni ultrafioletowych i ultradźwięków, powstają podczas pracy silników samochodowych, w czasie wytwarzania mas plastycznych – i razem z powietrzem dostają się do płuc.

Znajdują się one również w żywności lub powstają w niej w wyniku smażenia, wędzenia oraz jełczenia tłuszczów. Są obecne także w pleśni powstającej w źle przechowywanych produktach  żywnościowych. Powstawaniu wolnych rodników w żywności sprzyja światło słoneczne i wysoka temperatura.

Źródłem wolnych rodników mogą być także infekcje bakteryjne lub wirusowe.

Zagrożenia, jakie niosą ze sobą wolne rodniki, spowodowały, że wykształciły się w organizmie mechanizmy obronne, zabezpieczające go przed skutkami działania tych toksycznych związków.

W pierwszej linii obrony znajdują się enzymy przeciwutleniające, a drugą skuteczną grupą są witaminy przeciwutleniające, głównie prowitamina A (beta-karoten), witamina A (retinol), witamina C (kwas askorbinowy) oraz witamina E (tokoferol).

Warto zwrócić uwagę na witaminy C i E, których właściwości przeciwutleniające są znane od wielu lat. Wielokrotnie stwierdzono, że niedobór tych witamin w pożywieniu zwiększa podatność tkanek na działanie wolnych rodników zarówno zewnątrzpochodnych, jak i tych, które powstają w organizmie w wyniku nasilonych procesów utleniania.

W doświadczeniach wykazano, że podawanie większych ilości witaminy E zwierzętom otrzymującym diety miażdżycorodne wyraźnie hamowało rozwój miażdżycy. Niedobór witaminy E prowadzi do zwiększenia agregacji płytek krwi, w wyniku czego wzrasta skłonność do powstawania zakrzepów naczyniowych i zawałów. Przeciwutleniające działanie witaminy C, podawanej w odpowiednich dawkach, polega na hamowaniu procesów miażdżycowych. Witamina ta pełni także istotną rolę w regulacji ciśnienia tętniczego krwi. Jej niedobór sprzyja powstawaniu nadciśnienia.

Liczne badania dostarczyły także interesujących danych dotyczących współzależności pomiędzy zawartością witamin przeciwutleniających w surowicy krwi a umieralnością na nowotwory. Stwierdzono, że u osób chorych na raka zawartość witaminy C i beta-karotenu jest wyraźnie mniejsza. Przeciwutleniające działanie witamin C i E stwierdza się nie tylko na przykładzie hamowania powstawania miażdżycy i rozwoju nowotworów, ale także powstrzymywania wielu innych procesów degradacji organizmu.

Nadmierna ilość wolnych rodników może również doprowadzić do zmian zwyrodnieniowych w układzie kostnym. Stwierdzono, że urazy mechaniczne u sportowców goją się znacznie szybciej, kiedy spożywają oni dostateczną ilość prowitaminy A (beta-karotenu) oraz witamin C i E. Niedobór przeciwutleniających witamin nasila również występowanie zmian artretycznych. Wyniki licznych badań klinicznych wykazały, że podawanie wyższych dawek witaminy C znacznie skracało okres leczenia pooperacyjnego, przyspieszało gojenie się ran i zmniejszało odsetek powikłań.

Badania wykazały, że w wielu produktach żywnościowych znajduje się grupa związków chemicznych – flawonoidów – o silnym działaniu przeciwutleniającym. Udowodniono, że flawonoidy zapobiegają tworzeniu się nowych wolnych rodników i wyłapują te już powstałe. Produktami zasobnymi we flawonoidy (więcej niż 50 mg/kg) są: cebula, kapusta włoska, fasola, brokuły i żurawiny. Umiarkowane ilości flawonoidów zawarte są w pomidorach, czerwonym winie, zielonej herbacie i owocach cytrusowych.

Poszukiwanie związków o właściwościach przeciwutleniających  pozwoliło stwierdzić, że niektóre dodawane do żywności przyprawy – cynamon (8), imbir (17), kminek (23), rozmaryn (54), chrzan (7), sok z cytryny (9) – mają silne właściwości przeciwutleniające. Przyprawianie nimi potraw może więc w pewnym stopniu zapobiegać powstawaniu wolnych rodników.

WIĘCEJ PORAD TUTAJ: Odmładzającezioła. Twój sposób na witalność i długowieczność>>>

Magiczne właściwości – chili na czym polega tajemnica nowej Diety 3D Chili?

Magiczne właściwości – chili na czym polega tajemnica nowej Diety 3D Chili?

   CZY KAPSAICYNA RZECZYWIŚCIE ODCHUDZA?

   Wyniki badań naukowych jednoznacznie wskazują na to, że kapsaicyna redukuje masę ciała. Dzieje się tak dlatego, że zmniejsza apetyt (regulując poziom adrenaliny i dopaminy). Substancja ta również wpływa na gospodarkę węglowodanową, zwiększając tym samym ilość spalanych kalorii.

   DLACZEGO WARTO WŁĄCZYĆ DO DIETY KWASY OMEGA-3?

   Kwasy te wpływają na wiele procesów zachodzących w naszym organizmie. Korzystnie wpływają na układ sercowo-naczyniowy (obniżając poziom złego cholesterolu, chronią przed nadciśnieniem), układ nerwowy (zapobiegają problemom z koncentracją oraz zaburzeniom nastroju), wspomagają odporność.

W JAKI SPOSÓB DOBRANO PRZYPRAWY DO DIETY 3D CHILI?

   Użycie tylko jednej przyprawy (np.: zawierającej kapsaicynę) byłoby nieskuteczne. Mogłoby to doprowadzić do wysycenia organizmu tym związkiem i wykształcenia się odporności na ten składnik, przez co metabolizm i tak stałby w miejscu. Dlatego tak ważne jest odpowiednie dobranie ilości, komponowanie ze składnikami pokarmu i zestawianie przypraw.

   PRZYPRAWY CZERWONE

   Chili, pieprz czarny, papryka ostra, papryka słodka, pepperoni, curry.

   Działają agresywnie na Twoją tkankę tłuszczową. Zawarta w nich kapsaicyna przyspiesza metabolizm i spalanie tłuszczu. Dzięki temu jedząc – już rozpoczynasz proces spalania kalorii.

   PRZYPRAWY ŻÓŁTE

   Imbir, cynamon, kardamon.

Działają stymulująco na pracę przewodu pokarmowego. Ułatwiają trawienie poprzez stymulację wydzielania soków żołądkowych. Poprawiają krążenie, przez co dają poczucie przypływu energii i hamują apetyt, zapobiegając chęci dojadania przekąsek.

   PRZYPRAWY ZIELONE

   Bazylia, oregano, czosnek, szałwia, tymianek, mięta.

   Działają stabilizująco i łagodząco na żołądek, zmniejszają dolegliwości dyspeptyczne, a przy tym również łagodnie stymulują trawienie pokarmu. Wspomagają pracę jelit i regulują pracę żołądka. Lecznicze właściwości przypraw znano już w starożytności! Zachowały się dokumenty mówiące o tym, że w Egipcie, Grecji i Rzymie stosowano szafran, imbir, fenkuł, tymianek, kminek, sezam, kardamon, koper, czosnek, cebulę i kolendrę. Źródła podają, że przyprawy stosowane były jako lekarstwa na różne choroby. Pomimo tysięcy lat, ich właściwości nadal są aktualne. Wyniki badań opublikowane w Journal of Nutrition Science and Vitaminology dowiodły, że kapsaicynoidy zawarte w przyprawach korzennych i różnych gatunkach pieprzu powodują znaczącą utratę tkanki tłuszczowej. Magia i innowacyjność Diety 3D Chili polega na wykorzystaniu przypraw, które w naturalny sposób przyspieszają przemianę materii i korzystnie wpływają na pracę układu pokarmowego. Dzięki ich zastosowaniu, można powiedzieć, że kalorie spalają się same, a Ty nie musisz o tym myśleć! Proces chudnięcia rozpoczyna się już w momencie jedzenia. Niesamowite? To działa! Co więcej, przyprawy użyte w Diecie 3D Chili mają mnóstwo innych zalet zdrowotnych, o których możesz przeczytać poniżej.

ZOBACZ CAŁOŚĆ: Dieta 3D Chili - plan diety na 28 dni. Przyspiesz swójmetabolizm i schudnij z pomocą przypraw, kwasów Omega-3 i kapsaicyny>>>